Schouders eronder en doorpakken.

Op karakter, adrenaline, vanuit verantwoordelijkheidsgevoel of simpelweg noodzaak: ondernemers willen door, moeten door en gaan ook altijd maar door. Tot het ineens op is. Nog steeds een taboe: ondernemers en een burn-out.

Achteraf gezien…

Achteraf gezien weet André (39) dat hij al maanden als een kip zonder kop rondliep en te veel ballen in de lucht moest houden. Maar de laatste jaren had hij daar eigenlijk nog helemaal geen last van. Het ging hem voor de wind, zowel zakelijk als privé. André had een goedlopend ICT-bedrijf met grote klanten en serieuze projecten, en ondertussen deed hij ook nog een intensieve opleiding en heeft een gezin met 3 kinderen.

“Ik dacht een soort superman te zijn, met een enorme drive pakte ik alles aan. En van de ene op de andere dag was het op. Ik zag dingen niet helder meer en voortdurend had ik last van een zenuwachtig gevoel dat ik helemaal niet van mezelf kende. Dat nerveuze gevoel ontweek ik door achter mijn bureau vandaan te vluchten en buiten apathisch rondjes te lopen. Heel vaag. Totdat ik echt ontspoorde en uitgeput op de bank belandde. Geestelijk was ik compleet leeg.”

André verdween ‘van de radar’, sloot zich maandenlang op in zijn eigen cocon, vol zelftwijfel en werd geconfronteerd met een enorm schuldgevoel. Zijn bedrijf moest het zonder zijn leiding stellen. En privé was hij er niet voor zijn vrouw en kinderen. “Op momenten dat ik dacht dat ik het wel weer aankon, bleek het tegendeel en hoppa, dan was ik weer een paar stappen terug.”

Uiteindelijk heeft André zijn trots en schaamte overboord gegooid en heeft met behulp van de coaches van BurnoutTeam zijn leven weer op de rit gekregen.

Draaglast versus draagkracht

Of je vatbaar bent voor een burnout hangt voor een groot deel af van jezelf en hoe je over jezelf denkt, vertelt stressmanagement en burn-out specialist Ruud Verschoor van BurnoutTeam. “Ondernemers zíjn vaak hun bedrijf, dikwijls is sprake van een symbiose. Dus op het moment dat er wat gebeurt met de onderneming voelt de persoon zich geraakt in zíjn onvermogen. Dat is confronterend, want ‘iets niet kunnen’, zit niet in het karakter van een ondernemer wiens kracht het juist is om kansen te zien en deze te pakken.”

De eindverantwoordelijkheid die ondernemers voelen, maakt hen anders dan de gemiddelde werknemer. Alle problemen liggen op hun schouders. En dan zijn ze ook nog indirect verantwoordelijk voor het inkomen van hun werknemers en hun gezinnen.”
Om daarmee om te kunnen gaan, moet je kunnen blijven relativeren.“Maar voor echt afschakelen en rust nemen is vaak geen tijd, of wordt geen tijd gemaakt.” Volgens Ruud schenken ondernemers dan ook vaak geen aandacht aan vermoeidheidsklachten vanwege die betrokkenheid bij de onderneming. “Ze voelen het wel, maar ze stappen er overheen.”

Het uiteindelijke gevolg van langdurige stress zonder tijdige ontspanning is dat je ‘draagkracht’ en ‘draaglast’ uit balans kan raken. “Als je mentale lasten over een langere periode zwaarder zijn dan je kan hebben, komt de bodem van je energiereservoir in zicht”.
En dan is het vaak te laat, voorkomen is ook in dit geval beter dan genezen.

Falen

Vrijwel alle tips aan potentiële burn-out-kandidaten zijn aan dovemansoren gericht. Je kunt ze wel geven, maar ze komen eenvoudigweg niet aan. Deze mensen zijn er zelf zo van overtuigd dat iedereen een burn-out kan krijgen behalve zij zelf, en dat is dus precies de reden waarom ze potentieel kandidaat zijn! Ondernemers zijn bang om te falen (in de ogen van een ander), daardoor blijven ze maar doorgaan.

100 Procent

De belangrijkste tips om een burn-out te voorkomen : “probeer het niet iedereen naar de zin te maken en doe voortaan alles honderd procent, work hard, play hard en rest hard”.
Doe alles wat je doet met volledige aandacht en focus, als je aan het sporten bent staat je telefoon uit, als je in een vergadering zit ben je alleen dáár mee bezig en als je rust neemt zit je niet ondertussen met je hoofd op kantoor. Ben je aan het werk, kijk dan niet op je facebook, wanneer je eet, hou dan je aandacht bij het eten, en doe niet ondertussen nog even een mailtje beantwoorden.
Die focus is de nummer één succesfactor bij succesvolle mensen.’

Trots en schaamte

Trots als obstakel. Over hun problemen praten met anderen is voor de meeste ondernemers geen optie. Ze willen zichzelf groot houden en accepteren geen hulp. Ze kunnen hun eigen boontjes doppen en weten echt wel waar ze mee bezig zijn. Tot aan het moment dat de burn-out klachten duidelijk zichtbaar zijn, is hier aan toegeven moeilijk. De schaamte is groot en van kinds af aan heb je geleerd trots te zijn, door te zetten en je rug te rechten bij tegenslag. Ook hulp vragen is ons niet aangeleerd, want kinderen die vragen….

Schaamtegevoelens zitten in ons allemaal.
Een gezonde vorm van schaamte is oké. Dat is de schaamte die je beschermt tegen onbezonnenheid. Deze zorgt ervoor dat je je passend kleedt voor zowel een feest als voor een uitvaart. Die zorgt ervoor dat je weet waar je grenzen liggen, zodat je in het zakelijke en persoonlijke verkeer geen risico’s neemt die buiten je vermogen liggen.
Maar schaamte kan zich ook in een ongezonde vorm laten zien. Schaamte in de vorm van schuldgevoelens. Schaamte die schande wordt. Als je zo over jezelf denkt, dan ontstaat er een gevoel van minderwaardigheid.
Vanaf onze vroegste jeugd wordt door onze sociale omgeving bepaald hoe we met schaamtegevoelens omgaan.

De grip weer terug

Wanneer jij je herkent in de burn-out klachten, wacht dan niet langer, maar neem contact op voor een adviesgesprek. Zodat je de grip over je leven, zowel zakelijk als privé weer terugkrijgt.
Laat je trots en schaamte even voor wat het is en kies voor jezelf, neem de eerste stap en neem contact met ons op.